Αδυναμία του Έλληνα ότι τα βλέπει όλα αφ’ υψηλού. Δεν εννοώ υπεροπτικά, αλλά χωρίς λεπτομέριες. Έτσι, βασίζει την ερμηνεία του σε εύπεπτες θεωρητικές υποθέσεις, οι οποίες στην πράξη δεν είναι τόσο ρεαλιστικές.

Στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα, παρόλο που οι Έλληνες κομπάζουν ότι γνωρίζουν από ποδόσφαιρο, συστήματα, τρόπους παιχνιδιού κπλ, εν τούτοις πολλοί οπαδοί δεν έχουν παίξει ποτέ τους ποδόσφαιρο. Μοιραία λοιπόν, ασχολούνται με το εύκολο κομμάτι, δηλαδή τη διαιτησία. Δεν βλέπουν ότι η ομάδα τους δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της και να δημιουργήσει μία ευκαιρία της προκοπής. Τους ενδιαφέρει μόνο η αμφισβητούμενη φάση σίγουροι ότι θα άλλαζε το αποτέλεσμα, ακόμα και στην πιο κραυγαλέα περίπτωση, ας πούμε για παράδειγμα ότι αντί να σκοράρουν με πέναλτυ που δεν τους δόθηκε αδίκως στο 10, σκόραραν τελικά ένα κανονικό γκολ στο 11. Οι πιθανότητες λένε ότι το παιχνίδι που ακολούθησε θα ήταν ακριβώς το ίδιο με αυτό που θα παιζόταν αν τους δινόταν το πέναλτυ. Καμία επίπτωση.

Για να τραβήξω τους αναγνώστες μακρυά από το ένα άκρο, δηλαδή την ακατάσχετη διαιτητολογία προς το κυρίως μέρος του ποδοσφαίρου, δηλαδή στο αγωνιστικό κομμάτι, με το οποίο ασχολούνται σχετικά λίγοι, θα ασχοληθώ με το άλλο άκρο, με το οποίο ασχολούνται ελάχιστοι. Δηλαδή με το μοντέλο του επιχειρηματία-ιδιοκτήτη μίας ΠΑΕ. Θα πάρω δύο παραδείγματα, τον Μαρινάκη και τον Σαββίδη.

Μαρινάκης.

Έκθαμβοι μείναμε όλοι με τα 22 εκατομμύρια μεταγραφής του 19χρονου Ρέτσου στην Μπάγιερν Λεβερκούζεν. Δεν αντέχω να μην σχολιάσω τους αγράμματους ποδοσφαιρικά αγρίους, οι οποίοι στο παιχνίδι της Εθνικής Ελλάδος λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση της μεταγραφής αποκαλούσαν «κορόϊδα» τους Γερμανούς για τα χρήματα που έδωσαν.

Ιδού το χαστούκι: αυτά τα σπάνια φαινόμενα δεν είναι τυχαία. Προέρχονται από σοβαρή δουλειά και οργάνωση. Αντί να τα περιγράφω, δίνω νούμερα.

Συμμετοχές σε παιχνίδια του Ολυμπιακού τη σαιζόν 2016/17

Ρέτσος, 18 ετών, 34 συμμετοχές. 26 στην Ελλάδα και 8 στην Ευρώπη

Ανδρούστος, 19 ετών, 30 συμμετοχές. 25 στην Ελλάδα, 5 στην Ευρώπη

Μανθάτης, 19 ετών, 28 συμμετοχές. 19 στην Ελλάδα, 9 στην Ευρώπη

Νικολάου, 18 ετών, 6 συμμετοχές, όλες στην Ελλάδα.

98 συμμετοχές σε Έλληνες 18 και 19χρονους στον Ολυμπιακό πέρυσι. Στην καλύτερη ελληνική ομάδα, η οποία ξοδεύει τεράστια ποσά για να πληρώνει όχι αυτούς, αλλά δεκάδες άλλους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της. Και όμως προτιμά να τους έχει ενίοτε στον πάγκο, για να προωθήσει τους νεαρούς Έλληνες και να τους μεταβιβάσει αγωνιστική εμπειρία. Οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες που δεν έχουν ούτε τόσο ακριβούς ξένους, και μπορούν να δίνουν ευκαιρίες σε Έλληνες, τι κάνουν άραγε; Ειδικά όσες υποτίθεται ότι εκπροσωπούν έναν επαρχιακό νομό ή μία περιφέρεια, άρα μπορούν να επιλέξουν από μικρές ηλικίες τα ταλέντα όλης της περιοχής τους;

Θα δώσω και ένα μόνο παράδειγμα από τη χρονιά 2013/14

Βέργος, 17 ετών, 3 συμμετοχές στην Ελλάδα και 1 στην Ευρώπη (Champions League).

Αυτό που θέλω να πω είναι ήδη σαφές.

Ο Ολυμπιακός αναδεικνύει συστηματικά ποδοσφαιριστές από μικρές ηλικίες δίνοντάς τους χρόνο συμμετοχής. Είναι ο μόνος τρόπος να ανέβει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Επενδύει στις ακαδημίες, προάγει ποδοσφαιριστές στην ανδρική ομάδα, δίνει χρόνο παρουσίας στη βιτρίνα αυτή, και ειδικά στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, με στόχο (και αποτέλεσμα) να καταφέρνει μεταγραφές με δυσθεώρητα ποσά. Θα επαναλάβω ότι όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία, αλλά με προγραμματισμό. Η εποχή που έπαιζαν στον Ολυμπιακό οι ίδιοι ποδοσφαιριστές μέχρι τα 35 τους δεν είναι και τόσο μακρινή. Η νοοτροπία άλλαξε και αυτή είναι που αποδίδει καρπούς.

Ένα δεύτερο θετικό του Μαρινάκη είναι ότι δεν εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα. Η εμπλοκή του στα ΜΜΕ, και εμμέσως στην πολιτική, δεν είναι το καλύτερο, αλλά για τα δεδομένα της Ελλάδας που δεν υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι, ας πούμε ότι είναι αναγκαίο κακό, όσο ο ίδιος παραμένει εκτός του προσκηνίου και δεν δυναμιτίζει ούτε τον έναν, ούτε τον άλλον χώρο. (ποδόσφαιρο και τη δημόσια σφαίρα των ΜΜΕ και της πολιτικής με την ευρεία έννοια).

Σαββίδης.

Ο Ιβάν Σαββίδης παρακολουθούσε και ενδιαφερόταν για τον ΠΑΟΚ αρκετά χρόνια πριν τον αναλάβει. Είναι φανερό ότι έδειχνε μακροπρόθεσμο ενδιαφέρον. Αυτό είναι θετικό. Θετικό είναι επίσης και ότι επενδύει πολύ στις ακαδημίες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ξοδεύει 1.5 εκατομμύριο τον χρόνο για τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Ενδιαφέρεται και να χτίσει γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια πληρώνει μεγαλύτερα ποσά για να πάρει ποδοσφαιριστές αξίας και να κλείσει την ψαλίδα από τον Ολυμπιακό, ώστε να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Λόγω της συσσώρευσης των εσόδων του Ολυμπιακού (περίπου 30 εκ. κάθε χρόνο μόνο από την συμμετοχή στο Champions League), είναι αδύνατον να αποκτήσει ο ΠΑΟΚ καλύτερη ομάδα στα χαρτιά. Επειδή όμως στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος, όσο μειώνει τη διαφορά από τον Ολυμπιακό, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να τον πετύχει σε μία κακή χρονιά με 1-2 γκέλες εκτός προγράμματος, και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αλλά και να μην τα καταφέρει ως εκεί, αν κάνει το άλμα πρόκρισης στους ομίλους του CL ως δεύτερος και μοιραστεί τα χρήματα της Ουέφα για 1-2 χρόνια, το χάσμα θα μικρύνει από μόνο του. Το δεδομένο είναι ότι φαίνεται προς στιγμήν να μην τον ενδιαφέρει ότι μπαίνει κάθε χρόνο μέσα από τον ΠΑΟΚ. Μόνο με αυτήν την προϋπόθεση είναι δυνατόν να φτιάξει κανείς μακροπρόθεσμο σχέδιο.

Πάμε τώρα στα αρνητικά του Σαββίδη, που δεν είναι και λίγα

1. Μιλάει πολύ. Όταν μιλάς δημοσίως, ό,τι και να λες θα γυρίσει εναντίον σου. Είτε εκείνη τη στιγμή, είτε στο μέλλον. Ας ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ χωρίς να μιλάει.
2. Ανακατεύεται με άσχετα πράγματα, και μιλάει και γι’ αυτά δημόσια. Θεμιτό μεν, ως επιχειρηματίας, να θέλει να αναπτύξει τις δραστηριότητές του, αλλά η διαρκής ενασχόληση με τα ΜΜΕ και την πολιτική, και ειδικά η σύνδεση του ΠΑΟΚ με όλα αυτά, κάνουν κακό και στον ίδιο και στον ΠΑΟΚ.
3. Στα ποδοσφαιρικά. Ασχολείται πολύ με παράγοντες, παράπονα και διαιτησίες. Να μην ξεχνάμε ότι πέρυσι (2016/17) τερμάτισε 6 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό, αλλά αγωνιστικά τερμάτισε μόλις 3 βαθμούς! Οι -3 ήταν ποινή λόγω του Σαββίδη, διαμαρτυρόμενος για τη διαιτησία. Δεν ξέρω πόσοι το συνειδητοποίησαν, αλλά μέχρι την τελευταία αγωνιστική πέρυσι ο ΠΑΟΚ θα είχε θεωρητικά ελπίδες κατάκτησης του πρωταθλήματος, αν δεν αποχωρούσε με απόφαση του Σαββίδη η ομάδα από τη ρεβάνς του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό την προηγούμενη χρονιά, λόγω παραπόνων για τη διαιτησία και την τιμωρία του ΠΑΟΚ. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Ας ασχοληθεί μόνο με την ομάδα, ακόμα και όταν αδικείται. Πέραν όλων των άλλων, φορτίζει και φανατίζει τους φίλους της ομάδας.
4. Ειδικά το φετινό καλοκαίρι (2017) έδειξε πρωτοφανή αστάθεια χαρακτήρα. Αποφάσισε να αλλάξει προπονητή, τον οποίον αντικατέστησε πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Έκανε πολλές και καλές μεταγραφές, όμως πάρα πολύ αργά, χωρίς να προλάβουν να ενσωματωθούν και να αγωνιστούν. Το ξεχαρβάλιασμα αυτό είχε αποτέλεσμα να χάσει την πρόκριση για τους ομίλους του Europa League (δηλαδή να χάσει πολλά εκατομμύρια έσοδα) και να κάνει ήδη δύο γκέλες στα πρώτα δύο παιχνίδια του πρωταθλήματος. Θα μπορούσε να είναι +2 από τον Ολυμπιακό και είναι -2. Οι παίκτες είναι καλοί, όμως προφανώς δεν είναι αρκετά δεμένοι μεταξύ τους. Λοιπόν, ας επενδύσει στον προπονητή για καιρό, και από και πέρα θα έρθουν οι καρποί.
5. Η «απο-ελληνοποίηση» του ΠΑΟΚ φέτος ήταν αποκαρδιωτική. Και δεν συνάδει με τις επενύσεις του στις ακαδημίες.

Τα αρνητικά του Σαββίδη είναι μαθήματα και δεκτικά σε αλλαγές. Το κύριο σημείο είναι η σοβαρότητα, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, η επένδυση στις ακαδημίες και η οικονομική επιφάνεια που αντέχει πολλές κακές χρονιές (οικονομικά) με στόχο την μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Μακάρι να βρισκόταν πολλοί ακόμα Μαρινάκηδες και Σαββίδηδες. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη προγραμματισμό, επενδύσεις, ποιότητα ποδοσφαιριστών και επένδυση σε προπονητές όλων των ηλικιών. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή. Αγαθά κόποις κτώνται.

Υστερόγραφο: βέβαια, και ο Μαρινάκης μιλάει. Και μάλιστα χωρίς λόγο. Παράδειγμα, μετά το παιχνίδι με την Ξάνθη κάποιος τον «ενημέρωσε»(!) ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είπε στην ΔΕΘ ότι «αυτό που απομένει είναι να πάρει πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ» και έτσι απάντησε επισήμως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ότι «δεν θα μας πει ο πρωθυπουργός ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. Το ποδόσφαιρο παίζεται μέσα στα γήπεδα».

Απαντούμε

1. Ασφαλώς το ποδόσφαιρο παίζεται μέσα στα γήπεδα. Εκτός όταν ο Ολυμπιακός χάνει, πχ από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς στις 3 Φεβρουαρίου 2008 (υπόθεση Βάλνερ) και κάνει ενστάσεις για να πάρει τους 3 χαμένους βαθμούς στα χαρτιά τιμωρώντας συνολικά με 4 βαθμούς την αντίπαλη ομάδα για την ύβρι, και να την καταδικάσει σε 10ετή μιζέρια.
2. Η περίφημη «δήλωση Τσίπρα» δεν ήταν καθόλου δήλωση. Δεν έγινε στην ομιλία του, δεν έγινε στη συνέντευξη τύπου, δεν έγινε καν μπροστά σε κάμερες! Έγινε σε μία βόλτα του σε κάποιο περίπτερο της ΔΕΘ, προφανώς αστειευόμενος μπροστά σε 3 ανθρώπους. Δείτε το περιστατικό εδώ

Οι δηλώσεις Μαρινάκη

Την επόμενη φορά παρακαλείτε ο κ. Μαρινάκης να απαντήσει στους ψιθύρους του εκάστοτε πρωθυπουργού για να μας δείξει ότι έχει τη μύγα..