3 Φεβρουαρίου 2008. Καυτατζόγλειο Στάδιο. Απόλλων Καλαμαριάς – Ολυμπιακός 1-0. Ο Ολυμπιακός δεν συγχώρεσε την ήττα στον αγωνιστικό χώρο. Και προσπάθησε να πάρει το παιχνίδι εξω-αγωνιστικά. Το πήρε. Όλοι ξέρουν τη συνέχεια από τη μία πλευρά. Την πλευρά των ΜΜΕ. Η οποία _ΚΑΙ_ στον αθλητισμό είναι στρεβλή. Δυόμιση ομάδες και μία γαρνιτούρα που εναλλάσσεται ως “οι αντίπαλοι της Κυριακής”. Η ιστορία της άλλης πλευράς. -4 βαθμοί. Απίστευτο κυνήγι για να υπάρξει “μαθηματικός υποβιβασμός” ώστε να μην υπάρχει έννομο συμφέρον στη διεκδίκηση της υπόθεσης. Υποβιβασμός. Διογκωμένα χρέη. Με αποδεκατισμένη ομάδα, επετεύχθη ο άθλος της παραμονής στη Β Εθνικής την επόμενη χρονιά. Σωτηρία βαθμολογική. Όχι όμως οικονομική. Αντίθετα από ΔΕΚΑΔΕΣ αθλητικούς συλλόγους που ρύθμισαν τα χρέη τους (ή τους χαρίστηκαν) με διάφορα νομικοτεχνικά τερτίπια και αλλαγές ονομάτων, ο Απόλλων Καλαμαριάς είναι (ίσως) η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που υποβιβάστηκε λόγω χρεών. Και αγωνίζεται στη Δ Εθνική Κατηγορία. Χωρίς μάλιστα να μπορεί να επανέλθει στη Γ μέσα σε μία τριετία, διότι θα επανέλθουν και τα χρέη. Αυτά κύριοι με μας. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.

Σήμερα, Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 0-1. Πάλι ήττα εντός αγωνιστικού χώρου. Έληξε όμως ο αγώνας;